Achtergrondinformatie over de klassieke homoeopathie - door Willy-L Bosga ©

Algemene inleiding

Minstens even oud als de "gewone" geneeskunde, de allopathie, is de homoeopathie.
Onze voorouders werkten al eeuwen lang met middelen uit de natuur om ziektes en ongemakken te lijf te gaan. Toen men de chemie ontdekte, raakte de natuurgeneeskunde, waaronder de homoeopathie eeuwenlang in de vergetelheid, tot het einde van de achttiende, begin van de negentiende eeuw………………………Toen was daar de Duitse geleerde dr. Samuel Hahneman (1755-1843). Hij voelde zich niet erg gelukkig met de geneeskunde zoals die in zijn tijd werd toegepast. Hij was een zoeker, een wetenschapper die naast medicijnen, ook de scheikunde, de natuurkunde en een aantal talen bestudeerd had. Zo kon hij buitenlandse vakliteratuur bestuderen en vanuit al deze bronnen op het gebied van medicijnen, scheikunde en natuurkunde kwam hij tot een drietal hoofdconclusies:

1. Hij herontdekte dat het gelijke met het gelijkende genezen kan worden, Hahnemann noemde dit  het "gelijksoortigheidsprincipe"
(in het Latijn "Similia similibus curentur") en in zijn boek "Het organon der geneeskunst" formuleerde hij dit gelijksoortigheids-principe als volgt:

"Kies om mild, snel en duurzaam te genezen in ieder ziektegeval een geneesmiddel dat,
om te kunnen genezen, zelf een gelijksoortig lijden (homoion pathos) kan veroorzaken".

2. Hij plaatste in zijn behandeling niet de ziekte, maar de ZIEKE centraal. Hij ging uit van DE TOTALE MENS.

3. Tenslotte ontdekte hij op basis van de resultaten van zijn onderzoek, dat de homoeopathie uiterst kleine hoeveelheden medicijnen gebruikt. Stoffen die door gezonde mensen worden ingenomen, roepen bepaalde verschijnselen op. In "gepotentieerde" vorm genezen deze middelen dezelfde symptomen bij zieken (gelijksoortigheidsprincipe). Hahnemann probeerde deze stelling bij zichzelf uit.
Hij gebruikte de bast van de kina en kreeg prompt de verschijnselen van malaria, een ziekte die door de kinabast bestreden wordt. Vervolgens werden zijn familieleden, kennissen en studenten aan soortgelijke proeven onderworpen en telkens met hetzelfde resultaat.

Nog een ander voorbeeld: teveel koffie kan bij een gezond persoon slapeloosheid veroorzaken. Bij bepaalde soorten slaapstoornissen is Coffea, een middel ontwikkeld uit de ongebrande koffieboon, het aangewezen medicijn. Let wel, bij bepaalde slaapstoornissen, het is geen wet van Meden en Perzen dat Coffea altijd hèt middel tegen slapeloosheid is.

Ook hierbij geldt altijd dat het middel bij de persoon moet passen.
Klassieke homoeopathie is geen confectie, maar maatkleding!

Het is goed om te weten dat de 'similia-regel' al door Hippokrates in de vijfde eeuw voor onze jaartelling werd beschreven.
Hahnemann heeft eeuwen later niets anders gedaan dat het bevestigen van deze oude stelregel door middel van zijn proeven.
Een heel belangrijk aspect van de hedendaagse homoeopathie is het feit dat men zeer kleine hoeveelheden van de oerstof verwerkt, waardoor stoffen die in oorsprong giftig zijn, omgevormd worden tot helende medicijnen.
Dit gebeurt door middel van 'potentieren'. Het meest belangrijke aspect van de natuurgeneeskunde in het algemeen en van de klassieke homoeopathie in het bijzonder is wel: DE INDIVIDUELE AANPAK VAN DE TOTALE PERSOON

De homoeopathie behandelt in eerste instantie niet de symptomen, doch de oorzaken, tenzij er sprake is van acute situaties, bijvoorbeeld een steek door een wesp of bij, dan wordt direkt het middel gegeven dat de (vaak allergische) reactie op de steek wegneemt.
Dit zal in de meeste gevallen Apis zijn (bijengif).

Homoeopaten, artsen en andere therapeuten kunnen mensen niet genezen.

Zij proberen mensen te "HELEN", zodat ze zich door hun eigen herstelvermogen, een 'verborgen' kracht die ieder van ons in zich heeft, weer één met zichzelf en hun omgeving gaan voelen en het juist gekozen homoeopathische middel kan daarbij een sturende, katalyserende rol spelen.

Het zal u duidelijk zijn dat homoeopathie een individuele therapie is, waarbij het logisch is dat 10 personen met dezelfde hoofdpijn toch allemaal een ander middel nodig kunnen hebben. Dit heeft te maken met hun CONSTITUTIE, dit is het geheel van psychische en lichamelijke, aangeboren of verworven, eigenschappen van een persoon. Vandaar dat een klassiek homoeopaat u in het eerste consult, dat gemiddeld één tot anderhalf uur duurt, het hemd van uw lijf vraagt. Deze tijd is nodig om u en uw achtergrond te leren kennen.

Er wordt in dit artikel steeds gesproken van een "klassiek homoeopaat", dit impliceert dat er ook nog niet klassieke homoeopaten zouden zijn, dat klopt. De eerste werken met enkelvoudige middelen in hoge tot zeer hoge potenties, die niet voor zelfmedicatie gebruikt kunnen en mogen worden. Klassiek homoeopaten hebben een gedegen HBO-opleiding achter de rug van minstens 4 jaar (klassiek homoeopathische artsen hebben deze opleiding voor of na hun artsenstudie gedaan!)

Daarnaast zijn er homoeopaten die werken met laaggepotentieerde enkelvoudige middelen (tot D30), of met complexmiddelen die bij apotheek of reformhuis te koop zijn en waarbij verschillende middelen in lage potenties zijn samengevoegd, dit zijn meer de "confectiemiddelen", in tegenstelling tot de hoog -gepotentieerde enkelvoudige "maat-middelen"
Bij de complexmiddelen wordt in het algemeen geen rekening gehouden met de constitutie van de patiënt.  Deze middelen worden vaak gebruikt voor zelfmedicatie en men zegt dan:

"Ik gebruik liever iets homoeopathisch, want
baat het niet, schaden doet het ook niet".
Dit is een misvatting!!

Foutief gebruikte homoeopathische- of andere natuurgeneeskundige middelen, zoals fytotherapeutische medicijnen (gemaakt van delen van planten, kruiden en bomen), kunnen wel degelijk schade toebrengen, zeker bij langdurig gebruik. Bijvoorbeeld bij zwangere vrouwen, die last hebben van verstoppingen kan een "natuurlijk" laxeermiddel waarin sennepeulen verwerkt zijn, in bepaalde gevallen lijden tot een miskraam! Ook vitamines worden vaak als ongevaarlijk en natuurlijk gezien, terwijl onjuist gebruik van vitamine A in het bijzonder bij zwangere vrouwen kan lijden tot afwijkingen bij het kind.

Dus ook bij "natuurlijke" middelen geldt:
laat u eerst vakkundig adviseren
voordat u overgaat tot zelfmedicatie!

De opleiding van homoeopaten die met laag-gepotentieerde (complex)middelen werken varieert sterk. Vaak zijn dit huisartsen die een aantal weekend-cursussen homoeopathie gevolgd hebben, omdat ze geen tijd, of zin hebben om nog eens een 4 jarige HBO-opleiding in de klassieke homoeopathie te volgen. Ook zijn er korte cursussen homoeopathie waarbij de basisprincipes aangeleerd worden.

Wilt u er zeker van zijn dat u een homoeopaat treft die een gedegen opleiding en kennis heeft, let er dan op dat hij/zij erkend wordt door de zorgverzekeraars.

Het raadsel van de potenties

In de homoeopathie geldt: hoe sterker de verdunning en hoger de potentie is, des te specifieker is in veel gevallen het geneesmiddel.
Dit is een oude en steeds weer (in de praktijk) bewezen ervaring, waarvoor nog steeds geen afdoende exacte verklaring gevonden is.

Toen Samuel Hahnemann genoeg proeven genomen had met bepaalde middelen begon hij ze voor te schrijven. Eerst gebruikte hij daarbij dezelfde dosering die collega-artsen in die tijd gewoon waren om te hanteren. De medicijnen werkten inderdaad, maar veroorzaakten in het begin een zodanig ernstige verergering van de symptomen dat zowel de arts als de patiënt in paniek raakten. Daarom verminderde hij systematisch de doses, telkens schreef hij weer een verdere verdunning voor, totdat er zich uiteindelijk geen verergering meer voordeed. Maar, en dat was toch wel erg hinderlijk: de patiënt genas niet meer!

Hahnemann, waarschijnlijk geïnspireerd door zijn kennis van de natuur-en scheikunde, kwam op het idee om elke verdunningstrap krachtig te schudden. Het resultaat was verbluffend.

Hoe meer er geschud werd, des te minder giftig en des te sterkerde uitwerking van het middel werd.
Dit verdunnen en schudden wordt in de homoeopathie potentieren genoemd.

Zo kennen we de lage, decimale potentiering van een grondstof in de verhouding 1:10 (D1).  Bij de tweede trap wordt van deze verdunning weer een deel gemengd en geschud met en "oplosmiddel" in de verhouding 1:10.
Bij elke decimale verdunningstrap wordt het cijfer achter de D verhoogd (D1-D30).

Deze D-potenties zijn meestal vrij verkrijgbaar.

Iets anders is het met de door de klassiek homoeopaten gebruikte hoge doseringen, de C of LM potenties.(inplaats van C kan een homoeopaat ook K-potenties gebruiken, dit is dezelfde dosering, alleen volgens een andere schudmethode bereid).
Deze potenties worden op dezelfde manier bereid als de D-potenties, doch met het verschil dat hier de trapsgewijze verdunning tot stand komt in de verhouding van 1:100 (C=centesimaal). De letters LM zijn de Romeinse tekens voor 50.000. Bij het maken van deze
potentievorm wordt volgens voorschrift van Hahnemann uitgegaan van een C3 potentie. Dan volgt er een verdunning met alcohol.
Na een langdurige wijze van bereiding, waarbij nog 2 tussenstadia moeten worden doorlopen, ontstaat er uiteindelijk een verdunning van 1 op 50.000.

Deze hoge potenties mogen alleen doorklassiek homoeopaten, of door
klassiek homoeopathische huisartsenworden voorgeschreven.

De lage D-potenties moeten dagelijks, vaak voor langere tijd en in relatief hoge doseringen (bijv. 3 x daags 5 korrels, of 3 x daags 5-10 druppels) worden ingenomen. De hoge C (of K) potenties worden meestal in een eenmalige dosering van 1-3 korrels of tabletten gegeven, dan wordt een aantal weken gewacht en dan komt de patiënt weer terug voor controle. De LM potenties worden periodiek ingenomen, vaak opgelost in 200 cc water, al naar gelang de aard van de klachten en de conditie van de patiënt.

Hoe acuter de ziekte, des te frequenter zal er een dosis van het middel gegeven worden.  Bij chronische klachten geldt: hoe langer een ziekte duurt, des te minder vaak neemt men het medicijn in. Het valt niet altijd te vermijden dat er bij hoge potenties een beginverergering optreedt, dit is meestal een teken dat het middel aanslaat en een prikkel afgeeft die uw eigen vitaliteit aanzet tot zelfgenezing. Ook kunnen oude klachten, die eerder onderdrukt waren door bijvoorbeeld antibiotica, of corticosteroïden, weer naar boven komen. Ook dit is een goed teken, uw lichaam en/of psyche rekent af met oud zeer. Bij het gebruik van homoeopathische middelen zijn er een aantal leef-en voedingsregels die in acht genomen moeten worden. Uw homoeopaat of homoeopathisch arts zal u daarop wijzen.

Vaak hoor je over homoeopathie zeggen: " je moet er in geloven."
Wonderlijk genoeg wordt dit nooit gezegd ten aanzien van de allopathie, hoewel we ook nog steeds niet weten hoe een aspirientje werkt…….. Geloof in een geneeswijze is niet noodzakelijk om tot resultaat te komen. We zien dat homoeopathie bijzonder goed werkt bij zeer jonge kinderen en bij dieren en die hebben geen idee van 'geloven in." Belangrijk is dat men vertrouwen heeft in de behandelend homoeopaat, therapeut, arts of specialist want:

De "geneeswijze" is niet het belangrijkste,
het proces van "heel-worden" wel……….